19.11.19

Oh dear..




  




6 σχόλια:

  1. Να ένα τραγούδι, που ήταν ωραίο το 1987 (νομίζω) και παραμένει ωραίο μέχρι και σήμερα!
    Αν και σπάνια έπαιζα ιταλικά άσματα στο ραδιόφωνο και ακόμα πιο σπάνια τα ακούω, αυτό είναι από εκείνα που μου αρέσουν και υπήρχε στις λίστες μου, όταν, τα πρώτα χρόνια, έκανα βραδινή εκπομπή.
    Κι αυτός ο Γκαρσία όμως τότε στην ταινία, ααααααχ τι πλάσμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τα ιταλικά είναι εύηχα στα αυτιά μου.
    Παλαιότερα η μουσική και τα τραγούδια ήταν μέρος της καθημερινότητάς μου.
    Εδώ και 12 χρόνια, που ζω μακριά απο την αλλοπρόσαλλη βοή της Αθήνας,οι ήχοι της φύσης γενικά αλλά και οι ανάλογοι με τις εποχές συνθέτουν μουσικές που με ευχαριστούν. Ακόμα και η απόλυτη σιγή που επικρατεί κάποιες φορές είναι ευπρόσδεκτη.
    Οι εικόνες συνθέτουν πίνακες ζωγραφικής απο όποιο πρίσμα και αν τις δεις.
    Αλλά και αυτός ο Γκαρσία.. χάρμα οφθαλμών!
    Για να μην ξεχνιόμαστε τελείως δηλαδή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λενιώ μου, καλώς σε βρίσκω μέσω της Αρτίστας μας. Δεν τρελαίνομαι για τον Γκαρσία αλλά το τραγούδι και οι σκηνές είναι υπέροχα. Όπως και ο πίνακας του Μοντιλιάνι (έχω έρωτα με την τέχνη και ειδικά με τη ζωγραφική). Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς όρισες, Μία!

      Ο Γκαρσία ήταν μια όμορφη παρουσία στον χώρο του..
      Αλλά ο έρωτας με την τέχνη θέλει σταθερές αξίες όπως ένας Μοντιλιάνι!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  4. Καλημέρα,
    Απολαστικό το τραγούδι σου Λενιώ, καλώς σε βρίσκω.
    καλή συνέχεια!

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες,fish eye!

      Χαίρομαι που το απόλαυσες,πράγματι!
      Καλό βράδυ και συνέχεια σε εσένα!

      Εδώ έχει καταιγίδα.. βροντάει και αστράφτει.. έχω χάσει την σύνδεση 2 φορές..

      :)

      Διαγραφή

πες ό,τι θες..