Μνήμες Οσμής

 

Σα να σε μύρισα στον αέρα χθες βράδυ

Το πρωί ένας αετός πετούσε τόσο ψηλά

Που έδειχνε με σπουργίτι

Θυμήθηκα αυτό που έλεγες τόσο χαριτωμένα

Με τον αετό και το σπουργίτι

-Είμαι πιο μεγάλος και δυνατός απο σένα, σπουργίτι

-Με έχεις δει ν απλώνω τα φτερά μου,αετέ;

Γίνομαι τόσος κι άλλο τόσος

Ηθελες νάσαι ο αετός

Οπως στο αγαπημένο σου τραγούδι

Να πεθαίνεις στον αέρα ελεύθερη και δυνατή

Της απονιάς όταν σε βρίσκει σφαίρα

Να σ αγκαλιάζει ο ουρανός

Τα είχες όλα καταταγμένα

Για σένα

Σα να σε μύρισα στον αέρα χθες βράδυ

Καλώς όρισες αν ήρθες

Δέκα χρόνια δεν είναι λίγα μήτε και πολλά

Ημουν πάντα εκεί

Ελεύθερη πολιορκημένη

Τώρα είμαι δω

Ελεύθερη

Το δάκρυ μου στο χώμα πέφτει

* για την μητέρα μου