Χριστού-Γέννα

Το φεγγάρι

Ο

Κοκκινολαίμης

Να

Λέει

Την διαδρομή 

Του

 

Αυτά

Είναι

Τα

Χριστούγεννα

Της

 

Να ευχηθώ

Υγεία

 Αγάπη

Ειρήνη

 

Και

Του

Χρόνου

 

Ολοι

Παρόντες

 

 

 

 

 

Ανευ

 

Μια ηλιαχτίδα

Την πήρε ξοπίσω

Μέχρι το λιμάνι

Μετά χάθηκε

Μακάρι

Να πήγε στον δρόμο της

Να φωτίσει την ψυχή της

Από κάθε

Γωνιά,ευθεία και διαγώνιο

Ξεπροβάλλουν φιγούρες

Στο σπίτι

Ζεστό και έρημο

 

Επέστρεψε

Tears

Coming

Down 

 

My face

 

 

Attaching Circles

 

Short visits

Of today

To beloved places

Of yesterday

 

Chasing Circles

 

 

Ξεχάστηκε

 

Πόση φρίκη

Να αντέξουν τα μάτια

Απο ψηλά και χαμηλά 

Πόση αλήθεια 

Να αντέξουν τα αυτιά

Απο ψηλά και χαμηλά

Πόση ανάγκη

Εχει

Να σκορπίσει στην θάλασσα

Τις αλήθειες

Και

Τα

Ψέμματα

 

Mind and

Keep respectfully

 

The quiet evenings

Πως

 

 

Η ζωή

 Γίνεται

Μια

Ανάσα

Πριν το τέλος

 

 

RIP

13.10.2023

ΠΔ

 

 

Ποτέ δεν ξέρεις

   Εδέησε

Να γυρίσει σπίτι

Της

 

Να πλυθεί να κοιμηθεί

Σε κρεβάτι

 

Να σηκωθεί

Να βάλει πλυντήριο

Να πιει καφέ

Αχ.. καφέ

Σκέτο και ελληνικό

Απο τα χεράκια της

Που

Οσο πάνε

Προδίδουν την ύπαρξη τους

 

9.30

Κόπηκε το ρεύμα

Ας είναι

 

Τάισε τον γάτο

Κέρασε

Του γείτονα τον σκύλο

 

1.22 τώρα

Ηρθε

Πανικός

 

Να προλάβει

Να ανοίξει το ρολό

 

Να ψήσει το κουνουπίδι

Με την πατάτα

Να 

Ψήσει τον πρωινό καφέ

Που έγινε απογευματινός

Ας είναι

 

Ποτέ

Δεν ξέρεις

Τι

Σου ξημερώνει

Ή

Σου βραδιάζει

Το απόγευμα

Επιασε φωτιά

Η 

Παραπάνω ρούγα

 

Η Τέχνη

Αυτά

Στον ουρανό

Δεν είναι βεγγαλικά

 

Είναι άχρωμα πυρά

Είναι η ψευτιά τής αλήθειας

 

Ενα καταφύγιο

Για την ζωή

Αυτή περισσεύει

Και

Ο θάνατος καραδοκεί

Να

Περισυλλέξει

Ο,τι απόμεινε

Και

Ο,τι περισσεύει

 

Η τέχνη τού λόγου

Δεν

Υστερεί

Απο 

Αυτήν του πολέμου 

 

Εξαφνα

 

Εφυγε

Ξαφνικά

 

Την άφησε

Σε ένα κόσμο

Που

Δεν την περίμενε

Ούτε

Τον περίμενε

 

Ε-ξαφνιάστηκε

 

Το Ε

Δώρο

Απο το όνομα της 

 

Πια

 

Τι

Να πεις

Στις μάνες που έθαψαν τα παιδιά τους

 

Αραγε

Τι να πεις

 

Ο,τι και να πεις

 

Θα πετάς σε άλλο ουρανό

 

Ελεος

 

Τι να πεις 

Σε αυτούς

Που 

Εθαψαν στην λάσπη

 

Ο,τι 

 

Ο βιος τούς απέδωσε 

Ο,τι και να πεις

Θα πετάς

Σε άλλο ουρανό

Ελεος

Πια

Πόσους

Ουρανούς

Να αλλάξεις

Πια

Σημείο Μηδέν

 

Οταν φτάσεις

Το Σημείο μηδέν

Αναγνωρίσεις 

Τον χώρο που στέρησες

Και

Εκείνον

Που

Στρίμωξες

Σε ξύλινα πατώματα

Οταν φτάσεις

Στο σημείο μηδέν

Και

Αναγνωρίσεις

Τον αέρα που στέρησες

Και

Εκείνον

Που

Επνιξες

Θα είναι

Εδώ

Να καθησυχάζει  τους φόβους σου

Να βάζει

Μπρος

Το αδύναμο κορμί

Σε κάθε απειλή

Οταν φτάσεις

Το σημείο

Μηδέν

 

Θα

Απελευθερωθείς

 

Μετά το μηδέν

Είναι το ένα

 

Το ένα

Της έναρξης

 

 

 

 

 

 

 

Sucrification

 

Whoever decided

To save you in heaven

And

Send others to hell

Knows

 

You were elected 

To be

The life-boat of yours

Life was mean to you

But

The state

Will be more than generous

To those you left behind

 

Follow the path to heaven

And

Rest In Peace

 

One Moment In Time

Οταν έμεινε άλαλη

Ο στόχος ήταν ένας

Να μάθει πάλι να μιλάει

Πρώτα με νοήματα και νεύματα

Μετά με άναρθρες λέξεις

Ωσπου πήραν μορφή και νόημα

 

Οταν έμεινε παράλυτη

Ο στόχος ήταν ένας

Να μάθει πάλι

Να επικοινωνεί με τα άκρα της

 

Τώρα

Που είναι πλήρης

Ο στόχος είναι ένας

 

Να ξεχάσει

Και 

Να ξεχαστεί

 

 

Or Just One

 Deep

Inside her

There is an unknown place

 

It is like

An old house

In the woods

Or

In abandoned areas

 

Many times

In her dreams

Finds herself

In that place

 

Looking for something

 

Who knows what

 

It could be

One thousand or more things

Or just one

 

Life keeps secrets

 

Who knows 

 

What

 

Και μετά τί

 

     

Ηθελε να σωθεί

Πάντα 

Κοίταζε απέναντι

 

Να σώσει πρώτα

Μετά να σωθεί

 

Δεν έσωνε το απέναντι

 

Φαύλος κύκλος

Η σκέψη της

 

Το απέναντι

Αδιέξοδο

 

Τα σύννεφα και η θάλασσα

Την συντροφεύουν

Μέχρι

Να βαρεθούν και αυτά

 

Και

Μετά

Τί 

Πάμε Μαέστρο

Dinner

           By the sea

What on earth!

 

Διάγνωση

Τέσσερεις

Σε ένα σώμα

 

Κάτι σαν

Τις τέσσερεις πυλώνες τής λωζάνης

 

Ναι μεν

Αλλά

 

Θέσεις

Αντιπαραθέσεις

Παρενθέσεις

Αντιθέσεις

 

Τέσσερεις

Σε ένα σώμα

 

Πότε φίλοι

Πότε εχθροί

 

Συνυπάρχουν

 

''Ο ντόκτορ απεφάνθη..

 

Μια πέμπτη

 Δεν χωρεί

 

Σε ένα σώμα

Συνυπάρχουν

 

Η ψυχή

Μόνη

Αποζητά γαλήνη

 

 

 

Κλικ

Ο χρόνος αδύναμος

Να εστιάσει στην στιγμή

Ερχεται και φεύγει

Καβάλα σε μιαν σέλα

 

Το άλογο ακολουθεί

Χλιμιντρίζει

Δείχνει τα δόντια

Σε πλήρη στοίχιση

Χείλη χαλαρά

Χαμόγελο

Υπέροχη στιγμή

 

Ανίκανος ο χρόνος

Να ενσωματώσει την στιγμή

 

Τρέχει καβάλα σε μιαν σέλα

 

Το καμουτζίκι 

Αξεσουάρ

Να παραμερίζει τον αέρα

 

Τρεις ανασούλες και πλήρης εκπνοή

 

Βαθιά ανάσα

 

Μέρα είναι θα περάσει

 

Κλικ

 

 

Ο επισκέπτης

 

  Οι επισκέπτες

Φέρνουν γλυκά

Ενίοτε

Λουλούδια

 

Τα ακουμπούν

Οπου βρουν

Καλησπερίζουν

Ενίοτε

Ασπάζονται

Και

Φεύγουν

 

Επισκέπτης

Ησουν

Στην ζωή της

Και

Δη

Ο πιο απρόβλεπτος

 

Τα πτυχία της

Μέσα

 

Γλυκά δεν έφερε

Ούτε και λουλούδια

 

Τα πτυχία της

Μέσα

 

Εκείνη τον αγάπησε

 

Ηταν μόνος

 

Δύο μοναξιές

Συνθέτουν το σύμπαν

 

Λες

 

Μπορεί

 

Ποιος

Ξέρει

 

 

Εντάξει

Και

Εκεί που νόμιζε

Οτι

Ολα πέταγαν εν τάξη

Ηρθαν οι σφήκες

 

Δύο φτερά και ένα σώμα

Σαν όλα τα αεριωθούμενα

 

Δύο φτερά και ένα σώμα

 

Δεν ξέφυγε κανένα

Στις ημέρες μας

 

Εντάξει

 

Τι να πεις για την ζωή

Της αλληνής

 

Κατάδυση

Στα 4,000 μέτρα

Αβυσσος

 

Πιο άβυσσος

Και απο την άβυσσο

 

Εντάξει

 

Εχει η σφήκα γυρίσματα

 

 

 

Ηχοι

Σαν τυμπανοκρουσίες

Στα ήρεμα βράδια

 

Ενα ρολό 

Ανεβαίνει ή κατεβαίνει

 

Ηχος

Αναζήτησης

Μετά

Αναμονής

Προσμονής

 

Χαράς και αισιοδοξίας

Πολλά υποσχόμενος

 

Ηταν ψευδαίσθηση

 

Το κλειδί

Κλικ-Κλακ-Κλικ

 

Ηρθε

 

Ηχοι

Του βυθού τής θάλασσας

Ηχοι

Του

Απέραντου

Γαλάζιου

Του ουρανού

 

Απόκοσμοι 

Ηχοι

 

Κολύμπαγε στην λίμνη

 

Το πηγαίο νερό

Ελουζε τα μαλλιά της

 

Βγήκε

Ολόγυμνη και βρεγμένη

 

Ηχος

Απο σταγόνες του νερού

Μετά την σιγή

Το κλάμα ενός μωρού

 

Το "νι" τής απουσίας..

 Αυτόν

Τον

Καιρόν

Σκαρώνονται 

Συναθροίσεις

Απο το πουθενά

Ναι

Απο το πουθενά

 

Σε σπίτια 

Εσωτερικά

Και 

Αυλές

Εξωτερικά

 

Μια συνήθης τακτική

Ανά τετραετίες

Μη σου πω

Και επταετίες

Τώρα

 

Απο δύση σε ανατολή

Απο βορρά σε νότο

 

Ηταν νια και γέρασε

 

Στην αυλή δίπλα της

Θα συμβεί

Για άλλη μια φορά

Απόψε

Προσκεκλημένο  πρόσωπο

Πολιτικά γνωστό

 

Προσκλήθηκε

 

Βρέξε θεέ μου

Οσο θες

Μήπως

Δεν έβρεχες και χτες

 

Δεν θα πάει

Δεν είναι ομοιδεάτης

Δεν είναι αναποφάσιστη

 

Καλή διασκέδαση

Παιδιά

 

Επι της ουσίας

 

Για άλλη μια φορά

Απόντες

 

 

 

 

 

 

Ερώτηση..

 

 

 Διε-κ-περαιωτική

 

Καληνύχτα

 

Φεγγάρι 

Ολομόναχο

Δίχως  ουρανό

Δίχως αστέρια

 

Το φιλί

Να ακροβατεί

Να κρέμεται

Απο τα χείλη

 

Της καληνύχτας

Το φιλί

Μην της το  δίνεις

 

Εχει

 Δικό της ουρανό

Εχει

 Αστέρια

Εσύ

 

 

Mind Your Step

 Ανάμεσα

Στην αποβάθρα και τον συρμό

Υπάρχει το κενό

Πρακτικοί λόγοι

 

Πώς γίνεται

Μέσα στο ίδιο κενό

Επι δεκαετίες τώρα

Οταν

Εκείνη πέφτει

Ο Αλλος

Να σηκώνεται

 

Δεν απορεί

Μονολογεί

 

Οταν το κλαρίνο

Κατά τα άλλα

Αγαπημένο

 

Σου φέρνει και απο σαξόφωνο

 

Mind Your Step

 

 

Λες

 Περπάταγε

 

Το γκρι 

Φούτερ μπουφάν

Ανέμιζε

Αφήνοντας

Το στέρνο

Απροστάτευτο

Στα επτά μποφόρ

Που Πας

Κυρά μου

 

Κράταγε σφιχτά στο χέρι

Τον οδηγό τής Ηλέκτρας

 

Δεν ήθελε και πολύ

Να την βρει μπόσικη

Και να την κάνει

 

Τα αυτιά της

Κοντραρισμένα

Στον άνεμο

 

Τα μάτια της

Υποσχόμενα

Προς εκείνη

 

Ασε με και θα γυρίσω σπίτι

 

Η Ηλέκτρα

Πάντα γύρναγε σπίτι

Μέχρι τις προάλλες

 

Συνέχισαν μαζί

 

Νωρίς το απόγευμα

ή

Για άλλους

Αργά το μεσημέρι 

Περπάταγαν

 

Απο ένα παράθυρο ανοιχτό

Το άσμα ξεχείλιζε απο την σίτα

 

"Το ωραιότερο πλάσμα του κόσμου

Μωρό μου

Είσαι εσύ" 

 

Λες

 

 

 Το άσμα ήταν για την

Ηλέκτρα

Απο τον 

Σώτο

Την βλέπει απο τo παράθυρο

Της τον γνώρισε 

Σήμερα

Υπέροχος

Θα μπορούσε να είναι παιδί της

Λες

 

   

Λίζα

 

 

 

Ο

Προ ορισμός

Είναι

Η

Πρόκληση

 

Η 

Αναρρίχηση

Είναι

Το

Ταξίδι

 

Και

Οπου

Βγει

 

 

 

 

Welcome,stranger!

Εξοδος - Είσοδος

Θρήνος

Εντός Εκτός

Και

Επί τα αυτά

 

Κλαίει ο ουρανός

Τα δάκρυα σταγόνες τής βροχής

Ανοιξε τις πύλες του

Να τα υποδεχτεί

Μετά την  δίνη

 

Οδυνηρή περιστροφή τής σκοτεινής ύλης

Σε μορφή τρύπας

 

Αλλοι με λέξεις και άλλοι με αριθμούς

Περνούν το διαγώνισμα

Του νου και της ύλης

Μετά

Αιώρηση στο φως τού γαλάζιου

Με θέα το πράσινο

Η ψυχή καθαρή

Απο μικρό παιδί

Νέοι θυσιάζονται στον βωμό

Της όποιας

Επιστρέφουν πιο σοφοί

Η σκέψη της

Συνοδοιπόρος

Σε έξοδο και είσοδο

Καλή επιστροφή

Παιδιά

 

What and When

What to save

What to return

What to throw away

 

 The endless runways

The ambitious steps towards success

The crossings in and out

Skies Earths and Seas

The body and heart scars

Out of battles

To protect the soul

The unlimited passion of life

Out of spaces

Or

The love left behind

To guard

The gardens of memory

 

When help is

Out of season

Take the first plane

Flying 

To the sales markets

Retail

To whom they may belong

Τέλος Εποχής

Καθισμένη στον καναπέ

Ξεφυλλίζει τα βιβλία τής βιβλιοθήκης

Του πάνω καθιστικού

 

Του κάτω

Τα έχει φυλλομετρήσει

 

Σαν να είχε αναγνώσει

Τα ίδια και τα ίδια

Σε διάφορες γλώσσες και γραφές

 

Και

Το απαρηγόρητο

Είχε κάνει τις ίδιες σκέψεις

 

Τέλος εποχήs

 

 

 

 

Σε τρίτο πρόσωπο

Ενα μαξιλάρι

Να αναπαύει το κεφάλι

Να ξημερώνει

Και

Να βραδιάζει

Σαν

Να μην πέρασε μια ημέρα

 

Ραγίζει

Η νύχτα

Τα προσκέφαλα

 

Δεν υπάρχει

Γιατί

Θα είσαι

Εκεί

 

Κάποιες φορές

Φοβάται

 

Αλλά είναι εκεί

 

Πες κάτι

 

 

 

 

 

 

Σε πρώτο πρόσωπο

Ενας αγέρας σηκώθηκε

Και πάλι απόψε

Κουβαλητής

Του μύθου και του θρύλου

Ηρθε

Αγέροχος

Απο την ανατολή

Και

Φεύγει σήμερα σκυφτός

Οδεύοντας στην δύση

 

Πες κάτι

Κρυώνω

Πάντα κρύωνα

Στην 

Αδιαφορία

Αποστασιοποίηση

Των εμπλεκομένων

 

Πες κάτι

 

Δώσε ενα σημάδι

 

Σε πρώτο πρόσωπο

 

 

Goodnight

OKay,Houston

We have had a problem here

 

Houston,we have a problem here

 

Mission Accomplished

 

Time to rest

Until the next exit 

Goodnight

Enough

Enough

With your rotten

Aircrafts and hearts

Enough

Have had enough

Seeking for

What know to find

 

Wars have only loosers

Peace has only victims

 

How many more goodbyes

 

Enough is enough

 

Sampling pawns

 

A bath and a change of clothes

Smelling wet grave

Once more

 

 

 

Enough

Never

It's

The laughter

I remember

And

The swim

Across the lake

 

 

 Simply

choose

to

forget

All

The after

ΝΕΡΕΝΙ

You came as an angel

To heal my wounds

 

Left like a phantom

 

Leaving behind memories

 

Every now and then

Recall our precious moments

 

You are in my mind and heart

 

My dearest friend

 

 

 

 

ΝΕΡΕΝΙ

 Η

Ιστορία

Αποζητά

Χάδια και χειροφιλήματα

Επικαλείται

Αγνοια

Ενίοτε

Αγαθοσύνη

Η

Ιστορία

Διαγράφεται

Με αίμα

Αυτών

Που

Δεν έχουν  άγνοια

Ούτε αγαθοσύνη

Η

Ιστορία

Είναι

Ανελέητη

Και

Επαναλαμβάνεται

Υπάρχουν

Οι

Απανταχού

Εκπτωτοι

Και

Είναι 

Ανάμεσά μας 

:)

ΝΕΡΕΝΙ

 Live

 

Or

 

Die

 

The choice

 

Is

 

Yours

 

But

 

The most important

 

Is

 

To know

 

Who

 

You are

 

Who knows

 

Who

 

You are

 

Not

 

Even you

 

So

 

Go

 

    On and On

 

 

 

 

 

Η τελευταία σελίδα

Καλό Ταξίδι

Φίλε

Θα

Ξανά

Συναντηθούμε

 

Στην

Απεραντοσύνη

Εκεί

Που

Οι

Η

Μέρες

Και

Οι

Νύχτες

Δεν 

Εχουν

 

Δείκτες

 

* Σ Π *

18.11.2022

Σχινιάς

 

 

It takes two to tango

 

 

 

Θα ξανά

Βρεθούμε

Μέχρι τότε

Ας

Χορεύουμε

 

Στον ρυθμό

 

Του

 

Ταγκό

 

 

 

 

Ανατολή

 

Η δίψα

Εφερε αναμνήσεις

Δροσιάς και ανεμελιάς

 

Γρανίτα απο λεμόνι

Ice-Cream Soda

 

Ξέφρενο χορό

 

Ο ιδρώτας να κυλάει

Η πίστα να μην γλιστράει

Βήματα σταθερά

Στον ρυθμό τής μουσικής

 

Ομορφα χρόνια

Ωραίες αναμνήσεις

 

Εχουν αλλάξει πολλά

Απο τότε

Που έφυγε

 

Ασταθή βήματα

Στραβοπατήματα

Ολισθηρότητα πίστας

 

Μόνο ένα

Εχει μείνει ίδιο

 

Κάθε ξημέρωμα

Βλέπουνε την ανατολή

 

 

 

Που λέει ο λόγος

 

Ο αυτιστικός εγκέφαλος

Δεν της αφήνει περιθώριο

Στον ύπνο

 

Απο μικρό παιδί

Δίνει μάχη

Με το μαξιλάρι

Το ταβάνι και τον τοίχο

Αν κολλήσει το γρανάζι

Μονόδρομος η αυπνία

 

Μια δεκαετία πίσω

Είχε βρει τρόπο 

Να το ξεκολλάει

Τον ξέχασε

Σε μιαν αίθουσα αναμονής

Ψίχουλα

Είχε αφήσει ξοπίσω

Εφαγαν τα πουλιά

Τα υπέροχα πλάσματα

Αυτά

Χαλάλι τους

 

Η ύπαρξή της ασήμαντη

Κατά περίπτωση 

Αθλια

Τι να σου πει

 

Η ημέρα σήμερα

Μουντή και υγρή

 

Στην παραδίπλα οικοδομή

Πάνε και έρχονται

Τα κοσμητικά επίθετα

Σε τρεις γλώσσες τού κόσμου

Δεν είναι αυτό το θέμα της

 

Ταράζουν την ηρεμία τού τοπίου

Τα πουλιά σιωπούν

Ωστόσο

Τα κλαδιά των δέντρων

Τα φυτά και οι καλαμιές

Λικνίζονται

Στο ήπιο φύσημα

Του καβαλιέρου τους

 

Ο πλανήτης

Θα μας αποβάλλει

Απο την τάξη του

Με την δική μας

Συμμετοχή

Το έχει ξανακάνει τρις

Στο μακρύ παρελθόν

Και πάλι

Θα συνεχίσει την πορεία του

Σε χρόνο μηδέν

 

Ο αυτιστικός εγκέφαλος

Δεν την άφησε να κοιμηθεί

Ολη νύχτα

Είχαν κολλήσει τα μάτια της

Στα μάτια

Της αναμονής και δικαίωσης

 

Γεννήθηκε ελεύθερη

Που λέει ο λόγος

 

Κοιτάζει

Τον συννεφιασμένο ουρανό

 

Η ευχή μια

Ο επόμενος παιχνιδοποιός

Να φτιάξει

Ενα καλύτερο καλούπι

 

Να πετύχει το πείραμα 

Καλησπέρα σας

:)

Ας προσευχηθούμε

Η επιτακτική ανάγκη

Να γράψει

Ας είναι και αρλούμπα

Αρκεί να γράψει

 

Η γραφή

Μέσο επικοινωνίας

Με τα έσω της

 

Να τα πει

Εστω και στο χαρτί

Πάντα ακούει

Χωρίς διακοπή

Αυστηρός κριτής

Ομως

Του εαυτού της

 

Ενα συν ένα 

Ισον

Ενα και μισό

Το άλλο μισό

Επεσε στην λίμνη

 

Πινακίδα

Επιτρέπεται το ψάρεμα εδώ

 

Αν βρεις το άλλο μισό 

Δικό σου

 

Αλλα ήθελε να πει

Και άλλα είπε

 

Ο κόσμος καίγεται

Και η γριά χτενίζεται

 

Οι αρλούμπες που λέγαμε

 

Ηγγικεν η ώρα

Για τα αυτονόητα

Εδώ και τώρα

Κάπου στην γη

Γράφουν με αίμα

 

Και

 

Ναι

Υπάρχουν χρυσόψαρα στην λίμνη

Ορατά

Απο κάθε γωνιά

Του πλανήτη

 

Ας προσευχηθούμε