Το ημερολόγιο έδειχνε
Την καρδιά τού χειμώνα
Της φαινόταν άνοιξη
Γελάστηκε
Τόσο όσο
Επαψε να γελάει
Χαμόγελα σκόρπαγε απλόχερα
Την χαρά που της στέρησε
Δεν μπορεί πια
Να της δώσει πίσω
Ο ίδιος
Την είχε στερηθεί
Του την έδωσε απλόχερα
Την κράτησε όλη δική του
Βοήθεια
Οποτε ζήτησε
Του την έδωσε απλόχερα
Η ίδια
Οποτε ζήτησε
Αν ήταν μόνη τι θα έκανε
Μόνη
Σε ευάερο και ευήλιο σπίτι
Μόνο
Τα φυτά ευδοκιμούν
Αφουγκράζεται τις ανάγκες τους
Απλόχερα το ανταποδίδουν
Είναι χαρούμενα
Είναι και αυτό κάτι
Σήμερα
Κόπασε κάπως ο αέρας
Τα βράδια ακούγονται
Δειλά-Δειλά
Τα τριζόνια
Είναι και αυτό κάτι