Κλάρα ή Ζαμπόνα

 

Ολα τελειώνουν

Κάπου

Κάποια στιγμή

 

Ησουν τυχερή

Δεν το γνώριζες

Απο πριν

 

Η ύστατη στιγμή

Ξεχνιέται

Απο τυχερούς

Και 

Ατυχους

 

Εμεινες πιστή

Εκεί

Που βρέθηκες

Απο κουτάβι

 

Σε έφεραν 

Περνώντας θάλασσα

 

Μα σε εγκατέλειψαν εδώ

Φεύγοντας εκείνοι

Μα και οι τωρινοί

Σε πέταξαν έξω

Απο την αυλή

Χωρίς ίχνος ευαισθησίας

Χωρίς νερό

Χωρίς φαγητό

Αλλά εσύ

Εκεί

 

Στον δρόμο

Που έβλεπες

Απο τα κάγκελα

 Μικρή

Η περιπλάνηση για επιβίωση

Σε έφερε στην πόρτα μου

Δεν ήταν τυχαίο

Γεράσαμε μαζί

Σε έναν κόσμο

Ανάλγητο

Τι να πρωτοθυμηθώ

Θα σε ευγνωμονώ

Καλή μου