22.3.22

ΖωΝτανεύουΝ

Τάφος

Ασφυκτικά υγρός

Η καρδιά της

 

Εκεί

Εθαψε τα όνειρά της

Να τα βλέπει τις νύχτες

Να ζωντανεύουν

 

Με την μέγγενη στους κροτάφους

Το βλέμμα

Στο κενό τής ψυχής της

Με την παλάμη

Να ορίζει τάξη

Στην φθαρμένη σκέψη

 

Να μην παραλείψει

Ούτε ένα και

Μια τελεία

Μια παύση

 

Με ανέκφραστη

Προσώπου έκφραση

Απορίας

 

Ξεπρόβαλλε

 

Παράπλευρη απώλεια

Τα όνειρά της


Θα ζωντανεύουν τις νύχτες

Θα χοροπηδούν στο κρεβάτι

Θα κλαίνε γοερά


Σαν μικρά παιδιά