16.1.22

Ολα τα ίδια

 Στους ίδιους ουρανούς

Ανοίξαμε φτερά

Στα ίδια μονοπάτια περπατήσαμε

Στις ίδιες θάλασσες 

Ανοίξαμε πανιά

 

Τις ίδιες καταιγίδες συναντήσαμε

Τα ίδια πρόσωπα απαντήσαμε

 

Τις ίδιες φουρτούνες διασχίζουμε

 

Μαύρα σύννεφα σκιάζουν το όνειρο

Κακοτράχαλοι δρόμοι 

Δυσκολεύουν την πορεία

 

Αγριεμένα κύματα 

Κρύβουν την στεριά

 

Κάτι σαν μάνα και κόρη

Που διαγράφουν τροχιά

Σε παράλληλο σύμπαν

 

Το όνειρο που έγινε εφιάλτης

 

Ζαλίζεται 

Και πάει να κοιμηθεί

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

πες ό,τι θες..