12.3.18

40 χρόνια μετά


Τώρα πια κοιμάμαι τις νύχτες μπαμπά

Ο ύπνος νωρίς τα βράδια με αποπλανεί
Με την δροσιά της λήθης
Ο Μορφέας ο Φοβήτορας και ο Φάντασος
Τριγυρνούν στα όνειρά μου
Τους αγάπησα κι αυτούς σαν παιδιά μου

Χαράματα με ξυπνά η αγωνία της μέρας
Τη θέλω όλη δικιά μου
Να μην χάσω ούτε μια αχτίδα φως
Μην σβήσουν τα όνειρά μου

Τώρα πια δεν κλαίω τις νύχτες μπαμπά

Περιπατώ άλλη μια ζωή
Μπορεί να είναι η τελευταία

Το ταξίδι τής ψυχής
Δεν έχει τέρμα
Μου το φανέρωσες εσύ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

πες ό,τι θες..