29.10.17

Να θυμάσαι


Θάλασσες αρμένισα
Για συντροφιά μου τα πανιά
Πότε ανάλαφρα και πότε στυγερά
Τους γλάρους τα δελφίνια
Σε κάποια καταιγίδα χελιδόνια

Καταδύθηκα και στα βαθιά νερά
Κάθε ανάσα και επιφυλακή
Κάθε εκπνοή και προσμονή
Δέος τριγύρω απεραντοσύνη μέσα
Ηχος διαπεραστικός
Αχανής
Φύγε μου είπε
Εδώ κατοικούν σειρήνες και γοργόνες
Θα παρασυρθείς θα μαγευτείς  θα χαθείς
Το σεβάστηκα

Ποτάμια διάβηκα
Και παρασύρθηκα
Οχθες αγκάλιασα
Σώθηκα

Βουνά ανέβηκα κορυφές δεν κατέκτησα
Είναι μοναχικές δεν θέλουν συντροφιά
Παρά μόνο
Τον άνεμο το χιόνι τη βροχή
Το σεβάστηκα

Γκρεμούς μέτρησα και πάτο έπιασα
Τους βράχους αναρριχήθηκα
Μάτωσα και έκλαψα
Γατζώθηκα
Σώθηκα

Κι αν θάλασσες περάσεις
Και ποταμούς διαβείς
Μη με λησμονείς


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

πες ό,τι θες..