Λυγίζει η φωνή
Οταν μιλάς για εκείνους που έφυγαν
Σαν ασπρόμαυρες φωτογραφίες
Δεν έμειναν πια
Αυτές λένε μικρές ιστορίες
Στιγμές-Στιγμές αποτυπωμένες
Ταξιδεύουν προς την αθανασία της άψυχης ύλης
Αλλάζοντας μορφές και σχήματα
Λυγίζει η σκέψη
Οταν δεν μπορείς να ρωτήσεις αυτούς
Γι αυτά που θέλεις να μάθεις τώρα
Λυγίζει το κορμί και υποκλίνεται
Στο έργο του ζωγράφου
Αλλος ένας κύκλος που έκλεισε
Τα κομμάτια του
Στα χρώματα του ουράνιου τόξου
Αλλά και γκρίζα μουντά
Και κάπου-κάπου μαύρα
Τα χνάρια του θα σβηστούν
Θα ανοίξει άλλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
πες ό,τι θες..