Χειμώνες καλοκαίρια θα έρχονται θα φεύγουν
Τα μαραμένα φύλλα πεσμένα στο χώμα
Στρώμα δροσιάς θα φτιάχνουν για σένα
Η λαντάνα θα πλέκει σκιά για τα ζεστά μεσημέρια
Δε σου είπα αντίο
Την άνοιξη θα σε βλέπω τριγύρω
Πότε θα χαμογελώ με το αστείο σου τρεχαλητό
Και πότε θα δακρύζω
Η μέρα γκρίζα και μουντή
Ο ήλιος έκανε ένα πέρασμα στη σκηνή εκείνη
Που εσύ και γω γίναμε ένα
Σ ευχαριστώ που μ άφησες να σ αγαπήσω
*Αφιερωμένο στον Ηρακλή-Αγαπούλα και σ αυτούς που αγάπησα και πορευόμαστε
σε σώμα ένα
ΥΓ. Οι απροσδόκητες απώλειες διαδέχονται η μία την άλλη.
Οι δοκιμασίες δεν έχουν τέλος.. μόνο αρχή.
Οσο πιο πολλή αγάπη προσθέτουμε στη ζωή μας η ψυχή ξαλαφρώνει
και ο θάνατος γίνεται πούπουλο στο έλεος του αγέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
πες ό,τι θες..